Szczyt Śląskich Kamieni (1413 m n.p.m.) wieńczą skałki zbudowane z granitu równoziarnistego, złożone z dwóch grup skalnych. We wschodniej grupie skalnej widoczne są struktury, które przypominają warstwowanie, typowe dla skał osadowych. Ponieważ w tym przypadku występują one w skale magmowej jaką jest granit, geolodzy mówią o strukturach pseudowarstwowania. Nie są to jednak granice wartw skalnych, a bardzo gęste spękania w granicie równoległe do powierzchni wierzchowiny. Na szczycie tej skałki można też zauważyć niewielki, otwarty kociołek wietrzeniowy. W obrębie zachodniej grupy skalnej wyróżnić można trzy wieżyce skalne. Na największej z nich wykształciła się forma przypominająca skalny grzyb. Kształt skałek wynika z istniejącego w granicie systemu spękań - widoczna jest tu jego blokowa oddzielność. Skały są dogodnym siedliskiem dla porostów. Na Ślaskich Kamieniach możemy zaobserwować tzw. porosty śniegolubne, do których należą wzorce, np. żółto-zielony wzorzec geograficzny oraz szare misecznice.
Pozycja mapy 0.0, 0.0, 3