
"Korona Gór Europy" odnosi się do zestawu wyzwań wspinaczkowych, polegających na zdobyciu najwyższych szczytów każdego z 50 europejskich państw oraz zależnych terytoriów. Jest to swoista lista "koronacyjna" dla pasjonatów górskich podobna do Korony Ziemi (Seven Summits) obejmującej najwyższe szczyty siedmiu kontynentów. Oryginalny pomysł stworzenia Korony Gór Europy pojawił się w 1994 roku, a lista została skompletowana w 2010 roku. Składa się z najwyższych szczytów państw europejskich, a także kilku zależnych terytoriów. Szczyty wchodzące w skład Korony Gór Europy różnią się wysokością i trudnością, od łatwych do wymagających technicznie. Niektóre z nich to np. Mont Blanc we Francji, Elbrus w Rosji, Triglav w Słowenii czy Galdhøpiggen w Norwegii. Zdobycie Korony Gór Europy jest wyzwaniem dla doświadczonych alpinistów i wspinaczy, ponieważ wymaga zdolności technicznych, dobrej kondycji fizycznej i odpowiedniego przygotowania na różne warunki pogodowe i terenowe. Osiągnięcie tego celu może być długotrwałym i ambitnym projektem dla miłośników górskich przygód. Projekt "Korona Gór Europy" obejmuje wiele różnych górskich masywów w Europie, takich jak Alpy, Pireneje, Apeniny, Kaukaz, Karpaty, Góry Skandynawskie, Góry Białoruskie i wiele innych. Celem jest zdobycie najwyższych szczytów w każdym z tych obszarów. Niektóre z najbardziej znanych szczytów, które należą do Korony Gór Europy, to m.in. Mont Blanc (4810 m n.p.m.) w Alpach, Elbrus (5642 m n.p.m.) w Kaukazie, Etna (3329 m n.p.m.) na Sycylii, Gerlachovský štít (2654 m n.p.m.) w Tatrach Wysokich, Galdhøpiggen (2469 m n.p.m.) w Górach Skandynawskich. Projekt Korony Gór Europy jest popularny wśród pasjonatów wspinaczki górskiej i miłośników przyrody, którzy dążą do zdobycia tych ikonicznych szczytów.